Christa Portegies: “We kunnen bij elkaar terecht.”

Terugblik: van startup naar stabiele organisatie

Christa Portegies nam onlangs afscheid als bestuurslid en coördinator communicatie en PR. Nu blikt ze terug op ruim zes jaar Fietsmaatjes Hillegom Lisse en deelt ze met ons haar tips & tricks. 

Krantenartikel uit 2018: Stichting Fietsmaatjes zoekt nieuwe voorzitter

Ze weet nog goed hoe het begon, het krantenartikel uit 2018 heeft ze bewaard. “Er stond in dat Welzijnskompas een voorzitter zocht voor de nieuwe Stichting Fietsmaatjes. Die zou de duofietsen overnemen van Welzijnskompas en zelfstandig verder gaan.” 

Wat trok haar daarin aan? “Ik ging minder werken en wat ik kan en weet wilde ik delen met een vrijwilligersorganisatie.” Christa heeft als interimmanager gewerkt, onder andere in Human Resources, en ze vervulde diverse bestuursrollen in het sociaal domein. “Iets heel nieuws opzetten, dat leek me mooi.”

Creativiteit

Naar het voorzitterschap bleek Esther Tait wel oren te hebben, en Christa nam plaats in het team, onder andere om Esther te steunen en adviseren. “Zo ben ik erin gerold. Dingen oppakken, uitzoeken, processen vormgeven, fondsen aanvragen. Ik vulde de gaten op.” Niet voor de laatste keer klinkt haar vrolijke lach. Ze veert op als ze eraan terugdenkt. “Wat ik zo lekker vond is dat je niet alles hoefde te bespreken. Het was een startup, ik kon mijn creativiteit op alle fronten kwijt. Je kon samen je gang gaan en snel afstemmen, er was immers nog niets.”

Dahlia mozaïek in Hillegom met team Peter, Ferdinand en Christa

Belevenis

Waar kijkt ze met trots en plezier op terug? Meteen komt het antwoord: “De eerste nieuwe duofiets die wij zelf konden aanschaffen! Dat was echt een belevenis. Dat je het voor elkaar had gekregen dat er gefietst kon worden. Dat je van 30 gasten en 30 vrijwilligers kon doorgroeien naar 80 in anderhalf jaar tijd. Dat geeft wel energie. En wat hebben we al die jaren veel steun en enthousiasme uit de samenleving gekregen.

Wat ik ook bijzonder vond, was de Coronaperiode, hoe naar die ook was. Dat we die toch goed doorgekomen zijn met zijn allen, en het team, gasten en vrijwilligers bij elkaar hebben gehouden. Mede dankzij de nieuwsbrief. De wording van de nieuwsbrief vond ik ook iets heel moois.” Christa nam in Coronatijd het initiatief om een nieuwsbrief te maken om zo verbinding te houden. Die nieuwsbrief bestaat nog steeds.

Zoek elkaar op

Het feit dat het om twee verschillende dorpen, Lisse en Hillegom, gaat, ziet Christa niet als een probleem. “Dat heeft met mijn werk te maken, ik heb veel fusies meegemaakt, waar twee werelden zich moeten samenvoegen. Dan komt het erop aan: wat wil je met elkaar? Wil je alles hetzelfde gaan doen, of ieder je eigen ding behouden? En als het dat laatste is, informeer elkaar dan, zoek elkaar op, blijf afstemmen. Het is een beetje zoals ik het in mijn werk heb meegemaakt: think global, act local. Naar buiten toe merk je het niet, maar intern gaan dingen soms anders. Iedereen doet dingen op zijn manier, daarop moet je niet altijd te directief willen sturen, dan kun je weerstand verwachten.” 

Burendag 2024 twee organisatoren

Binding

Haar advies baseert ze op haar jarenlange ervaring. Het past ook bij haar persoonlijkheid om mensen te bevragen, te coachen en te verbinden. “Ik ben een soort Haarlemmerolie, dat heb ik van kindsaf aan al gehad.” Ook toen ze zich wilde gaan terugtrekken uit haar rol als coördinator, en er zich geen opvolger aandiende, was dat de magneet die haar langer bij Fietsmaatjes hield. “Ik zat er met mijn hart in en ik kon het niet zomaar loslaten. En ik had een binding met het team. 

Grenzen

Christa Portegies met een mini duofiets tijdens haar afscheidsetentje
Christa met miniduofiets tijdens haar afscheidsetentje.

Daarin zit ook een tip die Christa wil meegeven uit haar jaren met Fietsmaatjes: “Het is belangrijk om de balans tussen privé en vrijwilligerswerk goed te houden.” Iedereen die vrijwilligerswerk doet, is vanuit zichzelf enorm betrokken, wil ze maar zeggen. En let dan op dat je niet over je grenzen heen gaat, doe op tijd een stapje terug. “We konden en kunnen bij elkaar terecht met onze ideeën en zorgen om zo weer samen verder te gaan”, zegt ze. “Als ik gemotiveerd ben, ga ik gewoon door. Ik denderde vanuit mijn werk zo Fietsmaatjes in.”

De toespraken tijdens haar afscheidsetentje van het team, bij KookSaam in Lisse, spraken boekdelen. Het ging over alles wat Christa steeds met veel energie had opgepakt. Je kon beter vragen: wat deed ze niet? “Terugblikkend ben ik vooral trots op wat we met elkaar hebben gerealiseerd: een mooie, positieve en goed draaiende organisatie.” 

Denderen

“Als Fietsmaatjes denderen we ook voort”, signaleert Christa. “Hoe ver wil je nog groeien? Waar zet je je energie op in? Mind your steps. Het is goed om het daarover met elkaar te hebben. Het is nu een stabiele organisatie met als grootste variabele de vrijwilligers. Ga daar creatief mee om. Nu vragen we vrijwilligers bijvoorbeeld om als ambassadeurs ook anderen te werven, en zetten we ons in om mensen te enthousiasmeren die zich flexibel of tijdelijk willen inzetten.”

Christa is gestopt, maar het zal vast niet verbazen: ze stopt niet. “Ik wil nog wel wat doen voor vrijwilligersorganisaties, maar dan flexibel. Ik wil delen wat ik weet, blijven creëren en iets doen wat anderen verder helpt. Een treintje van A naar Z brengen met leuke tussenstations. Daarom vond ik Fietsmaatjes ook zo leuk.” Aan ons om het treintje door te laten rijden, met het advies van Christa in het achterhoofd: denderen hoeft niet.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *